Creepy Galveston

Roadtrip time!

Nu was het dus tijd om verder te gaan, eerste bestemming Galveston, onder Houston TX. Dit hadden we gekozen omdat we graag naar de Golf van Mexico wilden, maar niet te ver om wilden rijden. Eigenlijk dus gekozen zonder een flauw idee over t stadje. We kwamen er ook daar pas achter dat het een eiland is. De reis ging prima, leuk, heeel veel vrachtwagens dus Rene vermaakt zich wel. We hebben ook heel veel foto’s van vrachtwagens voor de liefhebber. Het is een typisch Amerikaans beeld waar we doorheen reden, met longhorns, lange snelwegen, boerderijen, watertorens en oude roestige windmolentjes.

Een paar stops gemaakt op mooie en/of nuttige plekken, maar in principe wel doorgereden. We waren eind van de middag in Galveston, en dat was een leuke verassing! Heel mooi stadje, een soort mix tussen Amerika, Cube, en de Cariben.  Eerst lekker aan het strand op het terras een welverdiend biertje, en op internet op zoek naar een hotel. Met wat advies over welke buurt van de serveersters, wat geboekt, en daarna rustig wat gegeten. Rond 8 uur was t inchecktijd, en het hotel hadden we zo gevonden. Ik heb nog nooit zo’n creepy hotel gezien! We reden de parkeerplaats op en elke kamer leek leeg te zijn, geen meubels, geen gordijnen! Toch maar even stoppen om te kijken en toen bleek dat ze aan het renoveren waren. Maar wat een vies hol. In onze kamer even kennis gemaakt met Mikey en Eduardo, onze mini kakkerlakkenfamilie in de badkamer en na even pauze gehad te hebben, maar eens op zoek naar een bar. Vanuit de zee trok er een dichte mist over het stadje, wat alles nog een vreemdere sfeer gaf, met de pier met een oude kermis erop op de achtergrond. We kwamen terecht in een bar waar we met wat locals hebben zitten kletsen, die ik na een uurtje of anderhalf gruwelijk irritant begon te vinden. Gelukkig vertrokken ze, en we pakten nog een laatste biertje. Toen we nog 10 minuutjes hadden voor de bar dichtging, kwamen er twee mensen binnen waarmee ik eerder een sigaretje had gerookt. Toen de bar dichtging, dus letterlijk 10 minuten nadat we met ze aan de praat waren gekomen, nodigden ze ons uit voor nog een biertje bij een van hun thuis. Dus onverwachte afterparty weer. Daar zijn we nog een uurtje of 2 geweest, met Cori, Johnny, haar Deense dog die doof was maar heel lief, en een klein huisdierslangetje, wat gewoon lekker een beetje op je hand bleef liggen. De volgende dag is Cori nog met ons het stadje ingegaan om ons rond te leiden, en heb ik een koffertje gevonden in n rommelwinkel met stickers van de Queen Mary en de Mayflower! Weet niet of het echt is, maar kon het niet laten liggen voor 10 dollar. Aan het eind van de dag richting New Orleans vertrokken, en de nacht in de auto bij een tankstation doorgebracht. Rond half 5 reden we weer en zo reden we Louisiana in terwijl de zon opkwam.

Volgende keer verder met New Orleans!