Dag UIW, dag San Antonio, hallo René!

Hallooo allemaal, en groetjes van René! We zijn dan eindelijk onderweg!

Maar ik zal even bij het begin beginnen. School is afgerond en San Antonio verlaten. De laatste maand was erg leuk, nog even een soort van druk gehad met school, maar zelfs met de laatste toetsen die het semester afronden nog niet echt. Dat zal ik gaan missen als ik terug ben, dit luilekkerland. De laatste paar weken waren vooral erg druk omdat ik iedereen nog even wilde zien, dingen nog even wilde doen. Dus eigenlijk vooral barretjes, restaurants en dat soort dingetjes opgezocht, hoekjes van de stad die ik nog niet kende. De foto’s zullen iets duidelijker zijn, al heb ik niet altijd een camera bij de hand gehad. Ook de internationale studenten hebben afscheid genomen, wat blijkbaar inhield cadeautjes uitwisselen. Dat had ik dus niet door gehad totdat ik van verschillende mensen cadeautjes en dingetjes toegeschoven kreeg. In noodoplossing iedereen maar uitgenodigd voor Nederlands eten, en andijviestamppot met gehaktballen gemaakt. Groot succes haha, had niet verwacht nog stamppot in Texas te maken.

Dus finals afgerond op woensdag de 12e, en toen tijd voor inpakken, nog wat papierwerk regelen, etc.  Inpakken kostte me twee dagen en uiteindelijk zondag pas afgerond, de dag dat René aankwam! Echt heel erg leuk om zo naar het vliegveld te rijden in mijn eigen autootje om René op te pikken. Zijn vlucht had een beetje vertraging, maar was over het algemeen prima geweest. Op het eind wat turbulentie, maar daar heeft ie zelfs doorheen geslapen. Het eerste was een kleine omweg naar het hotel, via de campus. Die is op dit moment helemaal in kerstlampjes gehuld, en in de richting, dus die heb ik hem meteen laten zien. We konden zelfs mijn gebouw nog in. Daarna binnendoor naar downtown gereden, en René vond ALLES geweldig haha. Leuk autorijden zo. Dus verwacht veel foto’s vanaf nu! Die avond in ons hotel ingecheckt, pizza gegeten en een kleine wandeling door het centrum gemaakt. Toen was het voor Rene z’n klok bijna 8 uur ‘smorgens, dus tijd om plat te gaan. De volgende dag hebben we de Alamo bekeken, veel van downtown gezien en ingecheckt in ons B&B. Vrij uniek en eigenlijk beetje eng B&B was dit, “The Christmas House”. Hier is het 365 dagen van het jaar kerstmis. Penny, de eigenaresse is een vrouw van midden 60, met 2 katten. Het huis is één grote rommelmarkt, met inderdaad zo’n driekwart kerstmis spulletjes, verder van alles en nog wat, looneytunes posters, videobanden, verzamelde zeepjes en ingelijste lepels. Die avond hadden we met Brian afgesproken, rene was met hem in contact gekomen via zn moterblog. Erg aardige gast, en hij besloot zelfs de heel rest van de avond/ nacht met ons mee te gaan naar barretjes en de afterparty. Die hele avond was echt super, zo’n 8 a 9 van mijn San Antonio vriendjes hadden hun maandag avond opgeofferd om nog een laatste afscheidsfeestje  te doen met ons en René te ontmoeten. We kwamen bij elkaar bij de Mix, daarna nog een bar, en daarna naar het huis van twee van de meisjes. Met een flesje Captain erbij en wat biertje nog een feestje gehad tot diep in de morgen, wat afgesloten werd met taco’s en een keertje onderbroken door de politie, wat ook de eerste keer was. Hierna was het tijd om naar de B&B te gaan, dus met een auto vol gingen ze ons wegbrengen, want dat wilde ze ook wel even zien. Supergrappig met ons vieren door dat huis gesneakt en nog wat foto’s gemaakt. Toen slapen, want we hadden nog maar 3 uurtjes tijd om te slapen.

De volgende dag, was het tattoodag! Met een kater, bijna geen slaap en praktisch niks gegeten, op naar Milton, onze tatoeëerder. Hier een heel gezellige dag gehad, met nog meer dan 25 graden buiten. Onder het tatoeëren over van alles en nog wat geluld met hem, en tussendoor aan de pizza en (het kan ook niet anders) een Lonestar om de kater te  genezen. Jullie hebben het resultaat waarschijnlijk al op facebook gezien, onze herinnering aan Texas, en de eerste tattoo die we hetzelfde hebben. ‘Savonds was het eigenlijk de bedoeling om te gaan eten in de toren van San  Antonio, en daarna te vertrekken richting volgende bestemming. Maar de korte nacht en het tatoeëren veranderden onze plannen. Wel in de toren geweest, maar toch nog maar een hotel geboekt. Deze avond weer Brian opgezocht, en nu ook Joey, een vriend van hem ontmoet, met weer een supervette motor (zie foto’s).

We waren superblij met onze keuze om te blijven, want we waren helemaal kapot en hadden verse tattootjes om te verzorgen. We hebben ook wel wat tijd verloren, dus besloten we om Galveston onze eerste bestemming te maken, in plaats van Brownsville.  Dit heeft goed uitgepakt, maar daarover later meer!

Dag San Antonio!!!!

Foto's komen, maar mijn internet is hier weer eens slecht. Hopelijk bij t volgende hotel.